
اصول زیبایی شناسی قبل از جراحی بینی
زیبایی صورت، امری سلیقهای نیست بلکه یک علم است که از قرون بسیار گذشته در نوشتههای کهن وجود داشته است. شاعران، مجسمهسازان و نقاشان بسیاری در مورد زیبایی نوشتهها و مکتوبات زیادی دارند؛ از جمله لئوناردو داوینچی که یک طراح بسیار معروف در ارتباط با ساختار کلی و نقاط ریفرنس بدن و صورت بوده است،
بنابراین در این زمینه رویکرد علمی از اهمیت بسزایی برخوردار است. یکی از روشهای زیبایی صورت، عمل جراحی بینی است. ممکن است افرادی را مشاهده کرده باشید که بینیشان هیچ ارتباطی با سایر اعضای صورتشان ندارد. در این مواقع میتوان نتیجهگیری کرد که اصول و قواعد پایه زیبایی شناسی جدید قبل از عمل جراحی برای آن اشخاص آنالیز نشده و مورد توجه قرار نگرفته است.
چطور زیباییشناسی کنیم؟!
به طور کلی سه زاویه مهم در ارتباط با تعریف بینی و ساختار بینی داریم :
زاویه اول: زاویه بین لب بالا و زاویه بینی (در حقیقت نازولبیال میگویند).
زاویه دوم: زاویه بین بینی و پیشانی
زاویه سوم: زاویه بین بینی و صورت
این سه زاویه، زوایای بسیار مهمی هستند. البته زوایا و نقاط مهم دیگری هم باید در عمل جراحی بینی مورد بررسی قرار گرفته شوند، اما به طور کلی باید بگوییم که این سه زاویه جزء اصلیترین زوایا هستند.
مثال اول :
در ارتباط با زوایای لب بالا با بینی، میتوان گفت ممکن است برخی افراد را مشاهده کرده باشید که بعد از عمل جراحی سوراخهای بینی فرد در نمای قدامی کاملا نمایان شده است که به اصطلاح عامیانه خوکی شکل گفته میشود.
در این صورت میتوان به صراحت اعلام کرد اصول زیباییشناسی و زوایای اصلی در این عمل مورد توجه قرار نگرفته است. همچنین رعایت زوایا در مردان و زنان متفاوت است و باید اصول رعایت شود. بهطور کلی در مردان این زاویه حدود ۹۰ تا ۹۵ و در خانمها بین ۹۵ تا ۱۰۰ و ۱۰۵ است.
باتوجه به زوایای بینی و فرمی که قرار است شکل بگیرد، زاویه نهایی را تعیین میکنیم. این زاویه در افراد مختلف باتوجه به ساختار صورتشان متفاوت است. بهعنوان مثال شخصی که میخواهد فرم بینیاش طبیعی باشد باید فاصله لب بالا و بینی زاویه ۹۰درجه یا نزدیکتر باشد. هرچه فرم فانتزیتر و عروسکیتر باشد این زاویه باید زاویه منفجره و بازتری باشد.
مثال دوم :
در ارتباط با زاویه بعدی یعنی زاویه بین بینی و پیشانی باید گفت اگر این زاویه بهدرستی مدنظر قرار نگیرد، ممکن است فرورفتگیهای بسیار شدیدی در این ناحیه ایجاد شود که نمای خوبی ندارد، بههمین دلیل گاهی اوقات در عملهای ترمیمینیاز است که از غضروف خود فرد گرفته شود تا زاویه ترمیم و نرمالی شود.
مثال سوم :
زوایای دیگر زاویه بینی و صورت و پرههای بینی است. نکته قابل توجهی که در ارتباط با پرههای بینی وجود دارد این است که برخی افراد وقتی به مطب پزشک مراجعه میکنند، میخواهند این ناحیه از بینی یعنی پرهها کوچکتر از حد طبیعی شوند.
در این مواقع دکتر آذرنوش اینطور توجیه میکنند که دو خط موازی از گوشه داخلی چشم به سمت پایین بکشید، چراکه این نقطه مرجع ما درمورد تصمیمگیری پرههای بینی است. اگر پرههای بینی از خط بیرون بزند، پره باید اصلاح شود در غیر این صورت نیازی به اصلاح پرهها و فرمشان نیست. نکته بسیار اساسی در این زمینه این است که بینی باید هم با اجزای خودش و با صورت هارمونی و تقارن داشته باشد.
نتیجهگیری نهایی !
پس بهطور کلی نه باید به تنهایی به فرم بینی توجه داشت و نه به فرم صورت، بلکه هردوی این اعضا را باید در کنار هم مقایسه کنیم و بررسیهای لازم را انجام دهیم. بعد از آنالیزهای لازم و حساب کردن زوایا میتوان در مورد فرم بینی تصمیمگیری کرد.